TAUTAN (KOHESI) DAN RUNTUTAN (KOHEREN)

TAUTAN

Tautan bermaksud keserasian hubungan antara satu unsure linguistik dengan satu unsure linguistik yang lain dalam sesuatu wacana untuk menghasilkan wacana yang lengkap. Tautan juga bermaksud kesepaduan dalam penulisan. Keserasian hunbungan ini dapat dilihat melalui hubungan antara suatu perkataan, frasa atau ayat dengan perkataan, frasa atau ayat yang lain dalam wacana yang sama. Tautan dapat mewujudkan kesinambungan antara sebahagian teks dengan sebahagian teks yang lain sehingga membentuk kesatuan. Menurut Halliday dan Hassan, makna tautan itu dipecahkan kepada dua sudut, iaitu tautan nahuan dan tautan leksikal. Kedua – dua nahuan ini wujud dalam kesatuan teks.

Ciri – ciri Tautan:

Tautan terbahagi kepada tiga ciri iatu:

Tautan perulangan:

i.        Rujukan

ii.      Penggantian

iii.    Ellipsis

iv.    Leksikal

v.      Parafrasa

vi.    Pallelisme

vii.  Perulangan struktur dan makna

Tautan kolokasi :

i.        Antonim

ii.      Hiponim

iii.    Hasil

iv.    Sifat

Tautan penghubung ayat :

i.        Tambahan

ii.      Tentangan

iii.    Sebab-musabab

iv.    Waktu

v.      Terusan

RUNTUTAN

Runtutan dikatakan sebagai perantaraan gagasan idea yang menunjukkan sesuatu idea atau fikiran dijalin dalam sebuah cerita atau peristiwa untuk membentuk teks. Peristiwa atau cerita yang disampaikan mempunyai makna. Makna adalah untuk menyampaikan bahasa atau tanda – tanda lain untuk mewakili dan menyampaikan pengetahuan yang sebenarnya disampaikan oleh ujaran yang muncul dalam sesuatu teks. Ringkasnya, runtutan merupakan gagasan idea yang terbentuk yang digunakan untuk menyampaikan sesuatu dan idea tersebut mengandungi makna yang ingin disampaikan.

Ciri Runtutan Mengikut Tokoh Bahasa:

Ciri runtutan boleh dilihat melalui tokoh dan ahli bahasa.

F.J D’ Angelo:

Beliau membahagikan runtutan kepada beberapan jenis, iaitu:

i.        Penambahan

ii.      Rentetan

iii.    Pengulangan

iv.    Penekanan

v.      Pertentangan

vi.    Parallel

Harimurti Kridalaksana:

Beliau membahagikan ciri runtutan kepada beberapa jenis iaitu hubungan:

i.        Alasan dan akibat

ii.      Sebab dan akibat

iii.    Hasil kegagalan

iv.    Perbandingan

v.      Aditif temporal
vi.    Ibarat 

RUJUKAN:
Mohd Rashid Md Idris, Norliza Jamaluddin, Abu Hassan Abdul & Adenan Ayob. (2012).Tatabahasa Wacana. Tanjong Malim: Emeritus Publication.